«کاربران را مجبور به حفظ و بهخاطر سپردن اطلاعات و یادآوری آنها نکنید. بهعنوان مثال، برای راهنمایی و معرفی ماهیت یک عنصرِ ورودیِ متن مانند تکستباکس در فرم، بهجای استفاده از متنِ جایبان یا Placeholder، از برچسبها یا لیبلهای فیلد استفاده کنید. وقتی کاربران شروع به تایپ میکنند، متن جایبان یا Placeholder ناپدید میشود. آنها…
«بسیاری از صفحهخوانها میتوانند فهرستی از همهٔ عناوینِ بخشهای یک صفحه، در اختیار کاربران بگذارند. کاربران به کمک لیست عنوانها و زیرعنوانهای هر قسمت از صفحه، به درک کلی از مطلب میرسند. همچنین میتوانند بهکمک صفحهخوانها، مستقیماً به عنوان قسمتِ خاصی از صفحه بپرند. عناوین و زیرعنوانهای مطلب خود را بنویسید و با صدای بلند…
از بهرهگیری از روشهای مبتنی بر حافظه (حل هرگونه پازل، محاسبه یا آزمون)، مهارتهای شناختی (تشخیص اشیاء در تصاویر) یا رونویسی بهجهت احراز هویتِ کاربران (مانند CAPCHA) اجتناب کنید.
نباید محصولی را فقط برای طیف خاصی از ناتوانی، دسترسپذیر کرد اما دانستن نقاط ضعف توانایی کاربران، به بازشدن دید طراحان کمک میکند.
شاخص «عناوین بخشها» از شما میخواهد که محتوا را با استفاده از هدینگها (Headings) سازماندهی کنید.
رعایت شاخص «عنوان لینک، نماینده مقصد لینک»، مستلزم آن است که هدف از درج لینک، از برچسبی که برایش انتخاب شده به وضوح مشخص باشد.
«موقعیت» از شما میخواهد که به کاربران اطلاع دهید که در هر لحظه، در کجای وبسایت شما هستند.
شاخص «شناسههای یکپارچه»، ناظر بر این نکته است که اجزای صفحه که عملکرد مشابه دارند، باید بر مبنای یک الگوی واحد بهکار گرفته شوند.
برای هر کدام از بخشهای وبسایت، باید یک زبان انسانی تخصیص دهید.
هدینگها (Headings) و برچسبها (Labels)، هدف یا موضوع را توصیف میکنند.