برای هر کدام از بخشهای وبسایت، باید یک زبان انسانی تخصیص دهید.
هدینگها (Headings) و برچسبها (Labels)، هدف یا موضوع را توصیف میکنند.
ه محتوایی در اثر هاور یا فوکوس نمایش داده میشود، کاربران باید امکان رد کردن، شناور باقی گذاشتن یا تبدیل محتوا به حالت ایستا را داشته باشند.
در قانون «انطباقپذیری (Reflow)» باید مطمئن شوید که محتوا، بدون نیاز به کشیدن صفحه در دو جهت، معنا و کارکرد خود را حفظ میکند.
رعایت قانون «مشخص کردن هدف ورودی (Identify Input Purpose)» مستلزم آن است که هدف فیلدهای ورودی، از نظر برنامهنویسی قابل تعیین باشد.
رعایت قانون «جهت قرارگیری صفحه (Orientation)» مستلزم این است که وبسایت طوری طراحی شود که هم برای نمایش عمودی و هم افقی مناسب باشد.
برای عناصر صفحه برچسب بگذارید و راهنما ارائه کنید.
بهمنظور رعایت قانون «زبان صفحات» لازم است برای صفحات، از میان زبانهای زنده دنیا، یکی را بهعنوان پیشفرض در نظر بگیرید.
قانون «برچسب و نام دسترسپذیر» مستلزم آن است که در جایی که یک جزء از صفحه دارای برچسب متنی (قابل مشاهده) است، نام آن جزء در کدنویسی (Accessible Name) نیز حاوی متن نمایش داده شده باشد.
قانون «پیمایش براساس تقسیم صفحات»، شما را ملزم میکند راهی برای حرکت بین صفحات با تکیه بر نماگرهای تقسیم صفحه (Page Break Navigation)، فراهم کنید.