تحقق شاخص «حداقل‌های ظاهر فوکوس» مستلزم آن است که نشانگر‌های فوکوس در هنگام فعال بودن، به وضوح قابل تشخیص باشند.

توضیحات

نشانگر‌های فوکوس به کاربران کمک می‌کنند تشخیص دهند کدام عنصر در صفحه در حال حاضر فوکوس دارد. این نشانگر‌ها به‌ویژه برای افرادی که دارای اختلالات بینایی، حافظه یا تحرک هستند مفید واقع می‌شوند.

نشانگری که برای نمایشِ قرارگیری فوکوس بر روی یک عنصر خاص استفاده می‌شود، باید به‌وضوح قابل مشاهده و شناسایی باشد. این، چیزی فرای اشارات شیوه‌نامه ایست که باید اطمینان حاصل شود که نشانگر‌ها قابل مشاهده‌اند (شاخص موفقیت ۲.۴.۷ – فوکوسِ قابل مشاهده) و کنتراستی بین حالت فوکوس و غیر فوکوس در نظر گرفته شده است.

روش صحیح انطباق با شاخص «حداقل‌های ظاهر فوکوس»

  • هنگامی که یک عنصر صفحه، فوکوس صفحه کلید را دریافت می‌کند:
  • نشانگر فوکوس دارای نسبت کنتراست حداقل ۳:۱ بین حالت های متمرکز و غیر متمرکز (Focused and unfocused) است.
  • بین نشانگر فوکوس و رنگ‌های همجوار، نسبت کنتراست حداقل ۳:۱ برقرار است.
  • عنصرِ درون فوکوس پنهان نیست. 
  • ناحیه نشانگر فوکوس:
    • دارای خط دور المان (Outline or Stroke) با ضخامت حداقل 1 پیکسل CSS است؛ یا
    • شکلی دارد که فضای حداقل ۴ پیکسل CSS را در قالب یک خط، اشغال می‌کند.

نکته‌ها

شاید ابتدایی به نظر برسد اما یک حاشیه (border) ضخیم تیره، دور عنصری که فوکوس بر روی آن قرار گرفته، به سادگی کار را راه می‌اندازد؛ ( مگر اینکه وقتی که برای پس‌زمینهٔ وب‌سایت، از رنگ‌های بسیار تیره استفاده شده باشد که حاشیه تیره پاسخ‌گو نیست).

همچنین می‌توانید رنگ پس‌زمینهٔ کل عنصر را در زمان فوکوس تغییر دهید.

اگر دربارهٔ اندازهٔ پیکسل احساس نگرانی می‌کنید، احتمالاً مشکل در جای دیگری است و نشانگر شما به اندازهٔ کافی واضح نیست. 

ماجرا را پیچیده نکنید.

بهتر است لینک‌های زیر را ببینید: 

پدیدآورندگان:

مترجم: امید هاشمی
ویراستار فنی: آرتا مکبری

ویراستار فنی دوم: حسین شرفی