وبینار «روز جهانی آگاهی از دسترسی‌پذیری» توسط «کانال شیوه‌نامهٔ دسترسی‌پذیری محتوای وب ↗» برگزار شد.
{برای خرید ویدیو‌های وبینار گَد ۱۴۰۳ کلیک کنید} ↗
مانیفست روز GAAD یا «روز جهانی آگاهی از دسترسی‌پذیری»
در عصر حاضر، دسترسی به اینترنت و فناوری‌های دیجیتال مانند یک ضرورت انکارناپذیر برای تمامی افراد، فارغ از سن و توانایی‌هایشان، بدل گشته است. اینترنت دریچه‌ای نو به سوی دنیایی از اطلاعات، ارتباطات، خدمات و سرگرمی‌ها می‌گشاید و عدم دسترسی به آن می‌تواند افراد را از مزایای فراوان آن محروم سازد.
با این حال، افزایش سن می‌تواند چالش‌های جدیدی را در مسیر استفاده از این فناوری‌ها برای افراد به وجود آورد. سالمندان ممکن است با مشکلاتی نظیر کاهش بینایی، شنوایی، اختلال‌‌‌های مزمن و گاهی حاد در حافظه یا توانایی‌های حرکتی مواجه شوند. این مشکلات جسمی ناشی از پیری، باعث کاهش همسویی این بخش از افراد جامعه با به‌روزرسانی‌های دنیای دیجیتال می‌شود که استفاده از ابزارها و خدمات دیجیتال را برایشان دشوارتر می‌کند.
این ضعف‌های جسمی نباید مانعی برای دسترسی سالمندان به دنیای دیجیتال باشند. با طراحی و تولید محصولات و خدمات دیجیتالی دسترسی‌پذیر، می‌توان با حذف این موانع محیطی، به این قشر زحمت‌کشیده از جامعه کمک کرد تا ندگی راحت‌تر را با بهره‌جویی از فناوری‌های دیجیتال تجربه کنند.
همه کاربران، شایستهٔ یک تجربهٔ دیجیتالی بی‌نقص و عالی در وبگردی روزانه هستند، فرد دارای ناتوانی و یا کم‌توانی در هر سنی باید بتواند به یاری تکنولوژیهای کمکی به‌راحتی از خدمات آنلاین و محصولات دیجیتالی استفاده کند یا محتوای مورد نظر خود را پیمایش کند.
این تجربه از نظر کیفی باید مشابه افراد بدون نقص جسمانی باشد. داشتن این آگاهی در تولید محصولات دیجیتالی فراگیر درواقع تعهد به هدف روز جهانی آگاهی از دسترسی یا GAAD است، رویدادی جهانی که به دسترسی‌پذیری‌سازی دیجیتالی و فراگیری افراد دارای ناتوانی، متمرکز است.
ما به‌قدرت هم‌افزایی نیروهای کمک‌رسان انسانی برای مناسب‌سازی دیجیتالی باور داریم، به این علت است که در این روز در کنار یکدیگر جمع می‌شویم تا پایبندی خود را به اصول طراحی استاندارد نشان دهیم. اصولی که به ایجاد دسترسی برای همه، صرف نظر از نوع ناتوانی، منجر خواهد شد.
ما درک می‌کنیم که دسترسی‌پذیری، تنها و فقط انطباق با شاخص‌های موفقیت شیوه‌نامه مانند بررسی نسبت کنتراست المان‌های صفحه و یا معادل‌های متنی مناسب و یا عنوان‌گذاری صحیح محتوای متنی نیست، بلکه یک بعد اخلاقی و فرهنگی هم در یک جامعهٔ ایرانی برای حق زیستن یکسان است.
ما باور داریم افراد دارای ناتوانی و یا سالمندان از جامعه عقب‌نشینی نمی‌کنند، بلکه ذهنیت ماست که آن‌ها را وادار به پس افتادگی و عقب‌نشینی از پیشگاه اجتماعی می‌کند.
براساس آخرین داده‌ها، حدود ۱۰ میلیون نفر در ایران دارای ناتوانی و کم‌توانی هستند، اما در این میان از سال ۱۴۱۰ شروع بحران سالمندی در ایران آغاز خواهد شد که در این سال جمعیت سالمندان ایران حدوداً ۱۳.۵ میلیون نفر خواهد شد که بالغ بر ۱۴ درصد جمعیت ایران را تشکیل می‌دهند. ایران رسماً کشوری پر از سالمند تلقی خواهد شد، پس باید از امروز برای فردایی دسترس‌پذیر، برنامه‌ریزی کنیم.